A walk in Nature walks the Soul back Home - Mary Davis

Ken je dat gevoel, dat je de verbinding met jezelf kwijt bent?

Alsof er een rauwe leegte is ontstaan op de plek waar je ooit zo diep verbonden was.

Die plek waar je elke dag leefde vanuit intentie, helderheid en richting — recht en vol passie op je doelen af…

...en dan opeens rest er niets meer dan onwetendheid, worstelingen en complete verslagenheid.

Ik ken dat gevoel heel goed. Ik heb het ervaren. Ik weet hoe moeilijk, verwarrend, pijnlijk — en soms frustrerend — dat is. En hoe onbegrepen ik me voelde in die ervaring, vooral omdat ze zo lang bleef aanslepen en ik gevangen leek in een draaikolk van herhalende patronen en processen.

Want er was een tijd dat ik me zó gelukkig en één voelde met mezelf én met de natuur.

Ik stroomde mee op haar ritme, voelde me krachtig en afgestemd, licht, gedragen en diep verbonden. Het leek alsof ik eindelijk een staat van Zijn had bereikt waarin ik, onafhankelijk van omstandigheden of mensen, puur geluk en diepe balans in mezelf kon ervaren.

Na drieënhalf jaar single te zijn geweest, en na veel innerlijk werk en levensveranderende ervaringen, vertrouwde ik erop dat het leven en relaties vanaf dat punt eenvoudiger zouden worden — omdat ik eindelijk die pure verbinding met mezelf voelde en stevig in balans stond…

...Totdat de intense dynamiek van een nieuwe relatie, aanhoudende stress, extreme uitdagingen, veranderende omstandigheden en een overprikkeld zenuwstelsel langzaam maar zeker mijn pure zijn en innerlijke kracht volledig begonnen in te nemen.

Ik liet me meeslepen door de overvloedige tegenstroom en belandde in een voortdurende worsteling — in mezelf én met mijn buitenwereld.

Alles wat me ooit inspireerde en motiveerde, alles waarin ik geloofde — inclusief mezelf en mijn dromen — leek opeens verdwenen… opgezogen door een zwart gat, precies daar waar ooit mijn vurige hart vol passie, liefde en creatie overstroomde.

Uitgeput, gespannen en leeg bleef maar één overtuiging overeind:

de verbinding is weg; ik ben mezelf kwijt. Ik voel mijn hart niet meer; alles is weg.

In dat gevoel rouwde ik. Het leek alsof ik mijn eigen dood rouwde: de dood van wie ik ooit was, en van de verbinding en steun die ik altijd in de natuur vond, maar die toen onbereikbaar leek. Ik voelde me slechts een schaduw van mijn eigen bestaan.

Leeggezogen van inspiratie, afgesneden van mijn creativiteit, volledig geblokkeerd in de vrije expressie die ooit zo vanzelfsprekend en rijkelijk door me heen stroomde.

Wanneer ik dit deelde, hielden vrienden mij een spiegel voor:

“De verbinding is er nog steeds. Je bént verbonden. Misschien voelt het alsof je ver van huis bent, maar ze is niet verdwenen. Je verlangt er gewoon naar haar opnieuw te voelen — haar te helen.”

Op dat moment kon ik daar niet bij. Want ik voelde haar totaal niet.

En zolang ik vasthield aan de overtuiging dat ze weg was, saboteerde ik mezelf.

Wat mij uiteindelijk hielp?

Allereerst eerlijk erkennen hoe ik me voelde — zonder schuldgevoel.

Bewust aanvaarden dat ik rouwde: dit is hoe het nu voelt en dat is oké.

Mezelf vergeven en begrijpen dat dit er mocht zijn, dat het bestaansrecht had, ongeacht een wereld om me heen die prestatiegericht doordraaide terwijl ik me in een andere dimensie bevond en me vervreemd voelde van mezelf en mijn omgeving.

Langzaam liet ik de feedback van anderen binnenkomen en stelde ik me steeds meer open voor de spiegels die me werden voorgehouden, die me lieten zien dat de verbinding er ís, ook al voelde ik haar (nog) niet.

Dat mijn overtuigingen hetgeen was wat mijn levensstroom blokkeerde.

Openstaan voor een ander perspectief creëert ruimte om uit patronen te stappen.

Daarna nam ik verantwoordelijkheid — omdat ik verlangde mijn eigen proces te leiden met bewustzijn en intentie. Ik nam verantwoordelijkheid voor mijn welzijn, mijn lichaam, mijn emoties, mijn ziel en mijn geluk.

En ik erkende dat waar ik me bevond — in mezelf en in mijn omgeving — geen vruchtbare grond meer was voor mijn ziel om te groeien en bloeien.

Diep vanbinnen wist ik: ik ben zoveel meer waard, en mijn waarheid is echt.

Er moet iets veranderen.

Vanuit die wilskracht koos ik bewust voor zelfrespect, zelfliefde, voor grenzen stellen en trouw blijven aan mijn kernwaarden. Ik liet los wat me al jaren leeg trok en geen waarde meer toevoegde aan mijn welzijn.

Het vroeg al mijn moed en liefdevolle kracht om voor mezelf te kiezen.

Met de rust en ruimte die daardoor ontstond, en met de liefdevolle aandacht die ik mezelf gaf, begon ik langzaam mijn pure energetische hart opnieuw te voelen.

Eerst subtiel, heel af en toe. Daarna steeds vaker, nog steeds voelbaar kloppend onder de lagen van verdriet, pijn, gebroken vertrouwen en rouw.

Elke laag moest ik eerst doorvoelen en ruimte geven, om haar uiteindelijk te kunnen bevrijden.

Ik erkende dat mijn intuïtie altijd klopt, dat mijn hart een heldere waarheid spreekt nog vóór mijn hoofd het begrijpt.

Dat mijn diepgevoeligheid mijn grootste gave is, en dat ik er volledig op mag vertrouwen.

Ik heb mezelf vergeven voor het negeren daarvan en de blokkades die ik daardoor creëerde.

En ik beloofde mezelf voortaan trouw te blijven aan mijn intuïtie, aan mijn hart.

Via een workshop in persoonlijke ontwikkeling, het delen van mijn ervaringen, vele wandelingen in de natuur, meditatieoefeningen en ademoefeningen, vond ik de weg terug naar mijn hart en ziel.

Ik kwam opnieuw thuis, door me te her-inneren — of beter: te her-in-eren.

Niet alleen her-inneren wie ik werkelijk ben en wat ik altijd heb geweten, maar ook liefdevol mijn essentie eren.

Vandaag ben ik dankbaar voor wat ik heb ervaren. Het heeft mijn bewustzijn verruimd, mijn wijsheid verdiept en mijn vertrouwen in mijn intuïtie versterkt.

Het heeft me terug dichter bij mijn ware essentie gebracht en bij het werk dat ik mag doen in dienst van het grotere geheel.

Na al die jaren dat ik me verdwaald voelde, leef ik nu opnieuw vanuit vertrouwen, vanuit intuïtief weten en voelen, vanuit authenticiteit en in diepe verbondenheid met de natuur én mijn innerlijke natuur.

Ik voel terug creativiteit stromen en heb veel frisse ideeën en inspiratie voor de toekomst. Mijn veerkracht is sterk, en ik zie nu dat de dromen waar ik ooit om rouwde en dacht dat ze verloren waren, in werkelijkheid enkel opnieuw een andere vorm krijgen.

Ik vind opnieuw geluk en liefde in mezelf, voel en eer mijn hart bewust en luister bewust naar wat zij mij wil vertellen — want haar wijsheid is mijn gids.

Elke dag oefen ik in het bewaken van mijn grenzen en kernwaarden om mijn welzijn en innerlijke vrede te beschermen — ook als dat betekent dat ik anderen moet teleurstellen of de rauwe ervaring van afwijzing heb te doorvoelen.

Ik kies ervoor trouw te blijven aan mijn innerlijk gevoel, zonder schuldgevoel over hoe anderen reageren.

Dus als jij je vervreemd voelt van jezelf, je hart en ziel, weet dan: de verbinding is er nog steeds. Ook al voel je haar (nog) niet.

Misschien ligt ze bedekt onder overtuigingen, verhalen, conditionering, stress of diep verdriet… maar in essentie draag je je hart en ware natuur altijd bij je.

Je bent en blijft verbonden.

Het vraagt moed, wilskracht, doorzettingsvermogen en zelfliefde om uit de worsteling van patronen en overtuigingen te breken. Maar weet: je kan het, vertrouw maar op het proces.

En misschien is het wel zo eenvoudig als een wandeling in de natuur — om het bos weer te zien, door de bomen heen.

Misschien is het precies daar — waar de schaduw belicht wordt, in het ruisen van de bladeren, de fluisteringen van de bomen en de magie van de natuur

— dat je ziel opnieuw de weg naar huis vindt.

Als natuurcoach wandel ik graag een stukje met je mee.

Samen met de natuur begeleid ik je om terug in je kracht te komen en opnieuw verbinding te maken met je innerlijke natuur, zodat je keuzes kunt maken die in lijn zijn met je ware zelf. Zo hervind je vertrouwen en zelfzekerheid, zodat je stappen zet die passen bij de verlangens van je hart.

En zo kun je je pad vervolgen met heldere intentie, richting, verbondenheid en een open hart.

A walk in nature walks the soul back home. 🌿

whisperingwoods-naturebasedcoaching.com